..iki fincan bir adam :.

Bir kadın sevdim ben..
yeni değil.. günler oldu seveli..

Bir kadın'a aşık oldum..
yeni değil..

Dün uykumda kokladım onu.. nasılda sinmiş üstüme, ait hissetmişim kendimi.. saçlarıyla gözlerim bir bütündü, ellerim titriyordu dokunurken.. Bir masaldı kadın kirpiklerimden dökülen.. Kıvrılmıştı saçları ki! nazlıydı bakışları belki sırf bu yüzden.. avuçlarımın arasında süzülüyorlardı az önce.. Dokundukça onlara, kendim oluyordum.. Yoktum, kayıptım sanki.. Boş bir dolaşımdım yeryüzünde.. çıktı geldi saçları; çocuk! dedi.. dön dünyaya.. Döndüm.. döndüm arkamı ki onu gördüm.. uzun elleri, dışa vurmuş bir kalbi vardı.. ellerindeydi kalbi.. dudakları büzüşmüş, kaşları yukarıda, gözleri sanki bendi.. ayakları ve parmakları dans ediyordu yeryüzüyle.. Sevdim, nedensizce katıldım dansına.. Bir balet değildim evet, odundan yontulduğumu sanıyordum hatta.. Aldı beni, dansına karıştırdı..

Uyandım bu sabah,
uyandım ve günaydın dedim.. günaydın kadın! ne de güzel bakışların.. döndü soluna.. sarıldı.. kokladım doyasıya..

az önce 2 fincan kahveyi bıraktım masamın üzerine.. Biri eksildikçe, diğeri yerinde saydı.. E hadi dedim, ses yoktu.. Anladım ki tektim evde.. Oysa ne de alışmaya hazırdım şu kahveleri birlikte içmeye.. Sahi neydi hayat! sorusunun yanıtıydı kadın..

Sahiydin ve sendin hayat! kadınım ..

yine gel :.